Dit is de eerste keer dat ik echt wat over mezelf wil vertellen. Ik hoop dat jullie ervan kunnen genieten. Een dikke knuffel voor iedereen die eens een kijkje komt nemen.

maandag 28 juni 2010

Lieve lezers

Ik zit er sterk over na te denken om te stoppen met deze blog. Het geeft me niet meer zo veel voldoening om in het openbaar mijn gevoelens te schrijven.
Er is heel veel gebeurt de afgelopen tijd.
Positieve dingen:
Ik ben gedoopt, ik word sterker, ik voel me beter en wanneer ik me niet goed voel, kom ik er steeds sneller achter waarom dat dan is en probeer ik daar wat mee te doen.
Maar ook negatieve dingen:
Mijn vader is overleden en ondanks dat ik niet dagelijks of wekelijks contact met hem had, was het toch extra naar om daar achter te moeten komen via een gerucht. Ik moest zelf op zoek naar de waarheid, wat dus geen gemakkelijke zoektocht was. Een tijd geleden was ik daar niet eens aan begonnen, maar nu dus gelukkig wel. Het doet pijn, maar ik weet voor mezelf dat het goed was tussen ons en dat kan niemand me meer afpakken. Ook niet door me niet uit te nodigen voor de crematie. Pap, we hebben het niet altijd makkelijk gehad en we konden door veel omstandigheden niet zo veel contact hebben als we hadden gewild, maar IK HOU VAN JE! Rust zacht!
Verder zijn er nog een aantal minder leuke dingen gebeurt, die ik dus echt privé wil houden.
Vandaar dat ik nu als laatste wil zeggen. Bedankt voor het lezen en jullie begrip! En de vele steunbetuigingen die ik heb gekregen in een tijd die extreem moeilijk voor mij is geweest.

Dikke kus,
Mirjam

Geen opmerkingen:

ALWEER HAAST

ALWEER HAAST
Zo zie ja maar weer, alles is betrekkelijk en ik kwam nog van rechts ook