Lieve lezers

Ik zit er sterk over na te denken om te stoppen met deze blog. Het geeft me niet meer zo veel voldoening om in het openbaar mijn gevoelens te schrijven.
Er is heel veel gebeurt de afgelopen tijd.
Positieve dingen:
Ik ben gedoopt, ik word sterker, ik voel me beter en wanneer ik me niet goed voel, kom ik er steeds sneller achter waarom dat dan is en probeer ik daar wat mee te doen.
Maar ook negatieve dingen:
Mijn vader is overleden en ondanks dat ik niet dagelijks of wekelijks contact met hem had, was het toch extra naar om daar achter te moeten komen via een gerucht. Ik moest zelf op zoek naar de waarheid, wat dus geen gemakkelijke zoektocht was. Een tijd geleden was ik daar niet eens aan begonnen, maar nu dus gelukkig wel. Het doet pijn, maar ik weet voor mezelf dat het goed was tussen ons en dat kan niemand me meer afpakken. Ook niet door me niet uit te nodigen voor de crematie. Pap, we hebben het niet altijd makkelijk gehad en we konden door veel omstandigheden niet zo veel contact hebben als we hadden gewild, maar IK HOU VAN JE! Rust zacht!
Verder zijn er nog een aantal minder leuke dingen gebeurt, die ik dus echt privé wil houden.
Vandaar dat ik nu als laatste wil zeggen. Bedankt voor het lezen en jullie begrip! En de vele steunbetuigingen die ik heb gekregen in een tijd die extreem moeilijk voor mij is geweest.

Dikke kus,
Mirjam

Zo maar een hersenspinsel

Wat duurt een nacht toch lang als je niet kan slapen.
Pfffff.... Ik ben er maar eens uitgegaan. De vogeltjes fluiten al weer.
Klinkt best gezellig. Alleen heb ik morgen toevallig een drukke dag. Nou ja wat heet druk, voor mijn doen is het al gauw druk. Ik ga morgen lekker dirigeren bij het koor. Eens kijken of we de liedjes voor het Strandwalfestival van september nog een beetje gezelliger kunnen aankleden.
En 's avonds een vergadering van de ARGO.
Ja en dan is Mirjam weer helemaal gesloopt hihihi.

Zelfs een slaappil krijgt me niet in slaap. Wat kan ik nog meer proberen. Hamers achterwege gelaten. Daar krijg je hoofdpijn van. Geen idee waarom ik dit schrijf, ik kan me niet voorstellen dat het iemand ook maar een biet interesseert of ik nou wel of niet lig te slapen, maar zo krijg je in ieder geval weer een stukje op "papier".

En nu de grote vraag: Zal ik al koffie gaan zetten of zal ik nog een poging wagen?
Nummer 493 of zo haha. Wie het weet mag het zeggen, ik hoor het toch niet.
Nou ja voordat ik nog meer onzin uitkraam...
Welterusten......