Dit is de eerste keer dat ik echt wat over mezelf wil vertellen. Ik hoop dat jullie ervan kunnen genieten. Een dikke knuffel voor iedereen die eens een kijkje komt nemen.

zaterdag 27 september 2008

WEER NAAR ME CLUPPIE GEWEEST

Joepie! Ik ben weer naar me cluppie geweest. Wat een opluchting zeg. Ik ben nog wel niet helemaal beter, maar na ruim een week binnen vond ik het wel weer eens mooi geweest. Was bij de dokter geweest. Heb een infectie aan de luchtwegen. Dus antibiotica en we gaan weer vrolijk verder. Nou dat is gister wel gelukt hoor. Wat hebben we weer vreselijk gelachen met z'n allen. Het gaat nergens over, dat maakt het wel wat moeilijk om het hier na te vertellen zodat jullie mee kunnen lachen. Ik had het nogal koud. Had zelf al een vest en een jas aan, maar zat echt te klappertanden en dan zijn ze weer iemand zo lief om me hun jas aan te bieden en van alles en nog wat en ondanks dat ik tegensputterde kreeg ik toch nog een vest aan. En ik moet zeggen daar was ik echt blij mee.
Ik zit gelijk te denken of ik toch niet iets kan schrijven over waar we nou zo om gelachen hebben. Jemig dat kan toch niet zo moeilijk zijn zou je zeggen. Blijkbaar wel, want het is toch een soort humor die je met z'n allen hebt. En je vult elkaar daarin aan. Heerlijk is dat. Het voelt ook allemaal zo natuurlijk en "gewoon". Nou ja voor ons dan hihiihi.
Er reed een meneer op een fiets voorbij. Hij viel bijna van zijn fiets omdat hij steeds naar ons keek. Ik riep "wilt u een kopje koffie van me". Hij keerde om keek nog eens naar ons, zo van verrek ze kunnen nog praten ook, reed snel door en we hebben hem niet meer terug gezien. Hij had best dat bakkie van me mogen hebben hoor. Maar blijkbaar zijn we nogal een bezienswaardigheid zo met z'n allen. Nou ja als er een stuk of 30 scootmobielers bij elkaar staan zou ik zelf denk ik ook wel eens goed kijken als ik op mijn fietsie langs zou rijden. Dus meneer als u nou weer eens langsrijdt op vrijdagmiddag, dat bakkie heb je nog steeds van me tegoed hoor. Verder zie je mensen die dus vaker langsrijden op vrijdag direct al om de hoek kijken met z'n hoevelen we er nou weer zijn. Dat vind ik zelf wel grappig. Zo wennen ze langzaam aan ons hihi.
Even een persoonlijk berichtje aan Arnet. Lieve Arnet ik ben blij dat jij bij ons cluppie bent en ik hoop niet dat ik te ver ben gegaan gister. Want ik vind je een schat en dat weet nu iedereen die mijn blog leest. Dus als ik je weer plaag, kan je zeggen "hé dat is niet wat je geschreven hebt he!!"
Mensen bedankt voor de gezellige middag en nu duik ik mijn bed weer in hahahaha

Geen opmerkingen:

ALWEER HAAST

ALWEER HAAST
Zo zie ja maar weer, alles is betrekkelijk en ik kwam nog van rechts ook